HATIRAT

Cemil Meriç’in kitaplarından bu tür cümleleri çoğaltabiliriz ve yazdıkları arasında hezârân vardır. İşte böylesine mutantan ve müsecca bir üslûbun sahibi Cemil Meriç’i tanımak istedim. 12 Eylül dağdağasının hemen akabinde Maraş’tan İstanbul’a üniversite eğitimi için gelmiş taşralı bir öğrenci olarak, bütün kitaplarını okumuştum. 

Köyde, yaz akşamları, köy odaları, sokaklar, ha

Çocukluğumuzda, yaz denilince akla, köy gelirdi. Okullar kapanır kapanmaz, şehrin o bunaltıcı, sıkıcı, kalabalık ortamından kaçıp, çocukça bir heyecanla beklediğimiz, gelmesini iple çektiğimiz; yazıda, harmanda, tarlada, tapanda özgürce tatilin tadını çıkardığımız günler gelirdi. O pırıl pırıl yaz günlerinin kucağına kendimizi atıverirdik. İçimizde, ağaca su yürür gibi bir sevinç, bir heyecan olurdu.

Nureddin Topçu’ya göre ise Rahmi Eray manevi bir lider, bir mürşid olarak etrafını çeviren gençlerden mürekkeb halkaya devamlı ve sistemli bir akl-ı selim, sabır ve karakter aşısı yapardı. Onlara ruha hürmeti, zalim ihtiraslara isyanı öğretti. İnsanlığımızın dost düşman saflarını, akl-ı selimle kör nefsin karşılaşması şeklinde düzenledi. Asıl zalim düşmanın içimizde nefis halinde saklı duran canavar olduğunu tanıttı. Şiddetlere itidal, kindarlara insaf tavsiye etti. Yalnızlığını kendine mürşid yapan Rahmi Eray, etrafındakilere bir bakıma sorumluluğun ilmihalini öğretti.

Her çocuk için babası bir rahmet kapısı mıdır? Bu başlı başına üzerinde durulması gereken bir soru; ama benim için babam kelimenin tam anlamıyla rahmet kapısıydı. Elbette doğduğum gün ezanımı o okumuş, adımı o vermiştir; lakin bendenizin onunla ilgili ilk hatıram yolculukla alakalıdır. Sanki ondan önce bir kayıt yok aklımda… Hayal meyal Kurtlapa’da geçen günler, özellikle de anamın hatırlatışıyla zihnime gelse de, tam çıkaramıyorum.